به گزارش سفیر‌افلاک، ۲۶ دی‌ماه سال ۵۷ روزی است که پرونده پُر از ظلم وستم حکومت دو هزار و ۵۰۰ ساله ستمشاهی برای همیشه بسته شد، حکومتی که برای منافع خود دست به هر کاری می‌زدند، حکومتی که قدرت‌های استکباری آن‌ها را در چنگ داشتند و جنایت‌های بی‌شماری از آن‌ها در تاریخ باقی مانده است.

در روز ۲۶ دی‌ماه تیترهای خبری «شاه رفت» در روزنامه‌ها، موجی از خوشحالی را برای ملت ایران به ارمغان آورد و این سرآغاز حیاتی‌نو در جامعه ایران بود که ورود امام(ره) را نوید می‌داد، رهبری که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران شد و با تلاش‌ها و مجاهدت‌های امام خمینی(ره) و ملت ایران، نظام سلطه به زباله‌دان تاریخ فرستاده شد.

در طول حکومت پهلوی، آمریکا همه کاره آن‌ها بود و در بسیاری از امورات دخالت می‌کرد اما پس از فرار شاه از ایران، همین آمریکا اجازه ورود شاه و خاندانش را به این کشور نداد چرا که دست آن‌ها از منافع ایران کوتاه شده بود.

اعتراضات مردمی از مدت‌ها قبل آغاز شده بود و ملت ایران با اتحاد و انسجام برای پیروزی انقلاب برخاستند که قیام‌های مختلف گواه همین موضوع است و در ۲۶ دی‌ماه با فرار شاه، اوج شادی را می‌شد در چهره ملت ایران مشاهده کرد که این همه تلاش ومجاهدت به نتیجه رسید و نظام سلطه پایان یافت.

در این راستا گفتگویی تفصیلی با امیرعلی حیدر امیری، تحلیلگر مسائل سیاسی غرب آسیا انجام شده است که مشروح آن را در زیر می‌خوانید.

چرا محمدرضا پهلوی مجبور به فرار از ایران شد؟

امیری: محمدرضا بعد از اینکه کلی کار امنیتی، نظامی و کشتار مردمی انجام داد سرانجام متوجه شد که نمی‌تواند در برابر این انقلاب بایستد، ملت ایران برای پیروزی انقلاب اسلامی عزیزان زیادی را تقدیم کردند و محکم و استوار ایستاده‌اند تا انقلاب به پیروزی برسد و دست از این اراده و تصمیم برنمی‌دارند.

بعد از اینکه ملت ایران با انسجام برای پیروزی انقلاب متحد شده بودند و اعتراض‌های گسترده‌ای در سراسر کشور رخ داد، محمدرضا شاه به توصیه آمریکا مجبور به فرار از ایران شد چون می‌دانست ملت ایران عزم خود را جزم کرده است.

محمدرضا شاه می‌دانست که امام(ره) و ملت ایران با پشتکار برای پیروزی انقلاب اسلامی ایران تلاش می‌کنند و وقتی اوضاع را دید که هر روز اعتراضات و شعارهایی سر داده می‌شود و هر روز نفرت و انزجار ملت از پهلوی بیشتر می‌شود، تصمیم به فرار گرفت و متوجه شده بود که اگر ماندنش در ایران ادامه یابد، به دست مردم می‌افتد.

چرا شاه پیش از فرار از ایران، با استقرار دولت بختیار موافقت کرد؟

امیری: قبل از رفتن محمدرضا شاه، دولت بختیار را مستقر کرد تا با مظلوم نمایی بتواند بازهم به اهدافش برسد و نقطه امیدی برای بازگشت داشته باشد و هدفشان این بود که با روی کار آمدن بختیار و فرارشاه، وانمود کنند که همه چیز آرام شده و دولتی جدید مستقر شده است اما بختیار دست نشانده پهلوی بود و امام(ره)، اعلام کرد که بختیار را به رسمیت نمی‌شناسد.

شعارهای مردم در روزهایی که بختیار روی کار آمده بود بیانگر این بود که می‌خواهند حکومت پهلوی را سرنگون کنند و عوض کردن نخست‌وزیر پهلوی مشکلی را حل نمی‌کند، از همین رو اراده و تصمیم ملت، پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود.

زمانی که امام(ره) خواست وارد کشور شود، بختیار سعی کرد دستور بستن فرودگاه و حکومت نظامی را بدهد ولی متوجه شد که نمی‌تواند در مقابل مردم بایستد و امام(ره) با سخنرانی خود در بدو ورود به کشور تکلیف همه چیز را مشخص کرد.

محمدرضا شاه سعی داشت با روی کار آمدن بختیار، افکار را منحرف کند و مردم از بختیار حمایت کنند ولی ملت ایران که به خوبی با همه این توطئه‌ها آشنا بودند، این نقشه آن‌ها را خنثی کردند.

چرا دولت وقت آمریکا، شاه فراری را نپذیرفت؟

امیری: با خروج محمدرضا شاه، آمریکا وی را نپذیرفت و این در حالی بود که پهلوی در همه ادوار به او اعتماد کرده بود و این خوی خباثت آمریکا را نشان داد که وقتی مهره‌ای از مهره‌هایش و دیکتاتورهایی مانند محمدرضا شاه یا صدام یا خیلی دیگر از افراد، وقتی تاریخ مصرفشان تمام شود، را دور می‌اندازد.

آمریکا انتظار داشت سفارت خود را در ایران داشته باشد تا علاوه بر کارهای جاسوسی که انجام می‌دهد بتواند تهدیدات خود را ادامه دهد و به منافعی که مدنظر داشت برسد اما همه روزنه‌های امید پهلوی و غرب با خروش مردم بسته شد و در واقع ۲۶ دی‌ماه روزی یاس‌آفرین برای طرفداران پهلوی و روز امید برای ملت ایران شد.

پس از فرار شاه، صحنه سیاست داخلی چه تغییری کرد؟

امیری: بعد از فرار شاه، نیروهای ارتشی گروه گروه پادگان‌ها را ترک کردند و به مردم اعلام کردند که ارتش برادر ماست، وقتی این اتفاقات پشت سر هم رخ می‌داد، دل طرفداران شاه بیشتر خالی شد و می‌دانستند که نفس‌های آخر را می‌کشند.

در واقع ۲۶ دی‌ماه سرآغاز تحولی عظیم در کشور شد که به دنبال آن ۱۲ بهمن با ورود امام(ره) ملت به میدان آمدند و حکومت ستمشاهی پهلوی برای همیشه تاریخ نابود شد.

البته از ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ عزمی جدی برای پیروزی انقلاب آغاز شد و چندین سال با تلاش و مجاهدت همراه بود که در نهایت در سال ۵۷ به پیروزی رسید.

انتهای‌پیام/