حجت الاسلام والمسلمین بهاءالدین رضایی در گفتگو با خبرنگار سفیرافلاک ضمن گرامیداشت فرا رسیدن سالروز ولادت باسعادت امام حسن مجتبی (ع) اظهارداشت: امام مجتبی (ع) در نیمه ماه مبارک رمضان و در مدینه متولد شدند، وقتی آن امام(ع) متولد شدند پیامبر اکرم (ص) به خانه حضرت زهرا (س) آمدند و فرمودند که یک عقیقه سرببرند و خود پیغمبر شب هفتم موهای سر امام حسن (ع) را کوتاه کردند و هم وزن آن نقره صدقه دادند و اینگونه بود که ماجرای عقیقه در اسلام بعد از ولادت امام حسن مجتبی مرسوم شد و به یادگار ماند.
وی با اشاره به اینکه امام حسن مجتبی (ع) فضائل و مناقب زیادی داشته است افزود: یکی از مناقب امام (ع) «سیداً حلیما» بود یعنی بردبار بود و در سراسر زندگی آن حضرت این بردباری نمایان بود.

این استاد حوزه و دانشگاه به سختی دوران زندگی امام حسن مجتبی (ع) اشاره و عنوان کرد: پس از شهادت امام علی (ع) سختی‌ها و مرارت‌های زیادی بر آن حضرت عارض شد و ایشان را اذیت و آزار دادند به طوری که برخی یاران حضرت رفتند و به معاویه پیوستند اما حلم امام حسن مجتبی (ع) همیشه پابرجا بود.

وی بیان کرد: امام مجتبی (ع) دارای یک وقار و سکینه بود به طوری که هر کسی او را می‌دید این ویژگی امام (ع) را متوجه می‌شد، آن زمان معاویه در شام بود و امام حسن (ع) در مدینه و کسانی که می‌خواستند برای معاویه کار کنند، معاویه به آنها می‌گفت وقتی در مسجد مدینه یک آدم بلند نظر، باوقار و دارای یک حشمت و جلال دیدید که مردم دور او جمع شده‌اند بدانید که او امام مجتبی (ع) است و این نشانگر این است که حتی خود معاویه هم به این خصلت‌های امام واقف بوده است.
حجت الاسلام والمسلمین رضایی به بخشندگی و سخاوت امام حسن مجتبی (ع) اشاره کرد و گفت: امام مجتبی (ع) دو بار آنچه را که داشت در راه خدا هدیه داد و چندین بار خود آن حضرت به حجاج کمک می‌کردند.
وی تصریح کرد: هیچ کس و حتی دشمنان امام حسن مجتبی (ع) یک خصوصیت بدی در مورد ایشان ندانست، بعدا منصور دوانیقی صحبتی بر علیه امام (ع) کرد که آن بحث دیگری بود و سال‌ها‌ پس از شهادت امام حسن (ع) اتفاق افتاد. بنابراین حتی دشمنان هم از امام مجتبی (ع) بدی ندیده بود که بگویند.
این استاد حوزه و دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود به بیان روایت‌هایی از امام حسن مجتبی (ع) پرداخت و اظهارداشت: امام حسن مجتبی (ع) فرمودند: «کسی که ادب نداشته باشد، عقل هم ندارد» که عقل به معنای تدبیر منزل، امور اجتماعی، سامان دادن امور و در بین مردم زندگی کردن است.
وی افزود: انسان‌های بی‌ادب در اجتماع منفوراند و نمی‌توانند در بین مردم خوب جا باز کنند.
حجت الاسلام والمسلمین رضایی عنوان کرد: امام مجتبی (ع) فرمودند: «گاهی بزرگ منشی آدم به سکوت اوست». یعنی اگر چیزی نمی‌دانید سکوت کنید چرا که سکوت گاهی به هیبت و بزرگی آدم اضافه می‌کند.

وی بیان کرد: امام حسن (ع) همچنین فرمودند: «مصیبت‌ها کلیدهای اجراند». اگر امام مجتبی (ع) که امام معصومی است این را به ما نمی‌فرمودند و اگر این حدیث را از ائمه معصوم نداشتیم ما جرأت نمی‌کردیم این حرف را بزنیم اما امام فرمودند مصیبت‌ها کلید اجر و پاداش خداوند هستند.

این استاد حوزه و دانشگاه در رابطه با شخصیت امام حسن مجتبی (ع) نیز گفت: از امام جواد (ع) روایت داریم که انسان اگر سه خصوصیت داشته باشد در همه جا محبوب است که یکی از آن ویژگی‌ها تواضع است و باید گفت امام مجتبی (ع) انسان بسیار متواضعی بودند و می‌توانستند دستوراتی بدهند و کارهایی انجام دهند اما تواضع مانع این می‌شد.

وی یکی دیگر از ویژگی‌های شخصیتی امام حسن مجتبی (ع) را جود و بخشش امام (ع) دانست و خاطرنشان کرد: روایت داریم که یکی از اهل سنت نزد امام حسن مجتبی (ع) رفت در حالی که حضرت زیر یک سایبانی غذا می‌خورد به طوری که آن حضرت یک لقمه خود می‌خورد و یک لقمه برای سگ پرت می‌کرد که به ایشان گفتند این چه کاری است که انجام می‌دهید غذای خود را با این سگ نصف می‌کنید که حضرت فرمودند چه فرقی میکند این سگ هم موجود خداست، گرسنه است و به من نگاه می‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین رضایی با بیان اینکه سخاوت و فریادرسی امام حسن مجتبی (ع) در حد اعلی بود تصریح کرد: امام حسن مجتبی (ع) محبوب رسول خدا (ص) بود و بارها شاهد بودند که امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در کودکی موقع نماز بر دوش پیامبر سوار می‌شدند و پیامبر (ص) نماز را طولانی می‌کردند تا خود پایین بیایند.

وی به عبادت و خوف خدا داشتن امام حسن (ع) اشاره کرد و اظهارداشت: امام حسن (ع) چندین بار به مکه مشرف شدند و هر بار که می‌رفتند، حجاج محو ادب، متانت و عبادت آن حضرت در برابر خدا می‌شدند.

این استاد حوزه و دانشگاه یکی دیگر از ویژگی های امام حسن مجتبی (ع) را شجاعت و شهامت برشمرد و افزود: بسیاری می‌خواستند امام (ع) را در برابر معاویه قرار دهند تا یاران آن حضرت یکی یکی از بین بروند اما حضرت با آن شجاعت و شهامتی که داشتند صلح را با آن شرایط قبول کردند و توانست معاویه و یارانش را با آن صلح، خلع سلاح کند.

وی عنوان کرد: صلح امام حسن (ع) یکی از جلوه‌های بسیار درخشنده تاریخ است که امام (ع) آن را با شجاعت و شهامت انجام داد.

حجت الاسلام والمسلمین رضایی بیان کرد: امام حسن مجتبی (ع) در اخلاق و رفتار با مردم بسیار بذله‌گو و خوش‌رفتار بود و طوری بود که برخی اگر امام (ع) را نمی‌شناختند سوال می‌کردند که کدام امام حسن (ع) است یعنی یک حالت تواضع و خوش‌رفتاری در سیره و سلوک امام (ع) بود که کسی متوجه می‌شد، توجه می‌کرد که سبط پیغمبر و فرزند امیرالمومنین (ع) و حضرت زهرا(س) است.
انتهای پیام/