شور انقلابی شهید بروجردی برای پیروزی انقلاب بسیار بی‌نظیر بود، عزم و اراده‌ای که سبب شد تا شهید بروجردی، مسیح کردستان شود.

به گزارش سفیرافلاک، شهدا اسطوره‌هایی هستند که با تاسی از سیدالشهدا(ع) در مقابل کُفر ایستادند، بزرگ مردانی که در مکتب امام(ره) پرورش یافته و مجاهدت‌ها و ایثارگری آنها برای همیشه تاریخ در اذهان باقی مانده است.

در دوران هشت سال دفاع مقدس، جوانان این سرزمین در دفاع از ارزش‌های اسلام و انقلاب راهی جبهه‌های حق علیه باطل شدند و هزاران شهید با تقدیم جان خود، درخت نوپای انقلاب اسلامی ایران را آبیاری نمودند.

شهید بروجردی، از ولادت تا شهادت

شهید محمد بروجردی یکی از شهدایی است که در سال ۱۳۳۳ در روستای دره‌گرگ شهرستان بروجرد در خانواده‌ای متدین و مذهبی متولد شد، اما دیری نپائید که در سن ۶ سالگی در غم از دست دادن پدر به سوگ نشست و سپس به همراه مادر و خانواده راهی تهران شدند.

مردانگی و غیرت از همان دوران کودکی در وجود شهید بروجردی موج می‌زد به طوری که برای کمک به مادر، در یک خیاطی مشغول به کار شد تا در کنار فراگیری درس و مدرسه بتواند کمک خرجی برای خانواده شد، پس از اینکه به سن سربازی رسید به خدمت فراخوانده شد ولی به دلیل اینکه تمایل و علاقه‌ای نداشت که در حکومت پهلوی مشغول به خدمت سربازی باشد از همین رو از خدمت گریخت و راهی دیدار با امام(ره) شد که در مرز دستگیر شد.

تلاش‌های شهید بروجردی در دوران مبارزه علیه طاغوت

در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی ایران، شهید بروجردی در مبارازت علیه رژیم طاغوت پهلوی، اقدامات بسیار قابل توجهی را انجام داد و در تکثیر و توزیع اعلامیه و سخنرانی‌های امام(ره) تلاش های فراوانی انجام داد، اگرچه در این دوران سختی‌های زیادی را متحمل شد ولی هیچ یک از آنها سبب نشد تا شهید بروجردی ذره‌ای تعلل در اهداف پیش‌رو داشته باشد از همین رو با عزم و اراده‌ای راسخ برای پیروزی انقلاب گام برمی‌داشت.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، همزمان با ورود امام(ره) به وطن، مسئولیت تیم حفاظت از امام(ره) را بر عهده گرفت و جانانه و خالصانه برای استمرار انقلاب فعالیت می‌کرد، شهید بروجردی در تشکیل سپاه نیز تلاش‌های زیادی انجام داد تا اینکه با آغاز جنگ تحمیلی علیه ایران، شهید بروجردی مانند سایر رزمندگان برای دفاع از وطن برخاست.

طبق دستور امام(ره)، شهید بروجردی برای مقابله و سرکوب ضد انقلاب راهی پاوه شد و حضور شهید بروجردی تا لحظه شهادت در کردستان بسیار بی‌نظیر بود به گونه‌ای که در برخورد با مردم کردستان فروتن و متواضع و در برخورد با ضد انقلاب بسیار مجدانه و سرخت بود و مجاهدت‌های شهید بروجردی در این منطقه سبب شد تا به مسیح کردستان لقب بگیرد و مردم کردستان این شهید بزرگوار را نجات دهنده کردستان می‌دانستند.

حدود سه سال پس از جنگ تحمیلی، در اول خرداد سال ۱۳۶۲ خودروی حامل شهید بروجردی به مین برخورد کرد و شهید محمد بروجردی (مسیح کردستان) آسمانی شد.

در فرازی از وصیتنامه شهید بروجردی می‌خوانیم که نوشته است: ما که جز تکلیف کاری دیگر نداریم، اگر ما به اجتهاد خودمان برای خودمان تعیین مسئولیت کنیم این غلط است. وجود امام، امروز برای ما معیار است. راه او راه سعادت و انحراف از راهش خسران دنیا و آخرت است و من با تمام وجود این اعتقاد را دارم که شناخت و مبارزه با جریان‌هایی که بین مسلمین سعی در به انحراف کشیدن انقلاب از خط اصیل و مکتبی آن را دارند به مراتب حساستر و سخت‌تر از مبارزه با رژیم صدام و آمریکاست.

وصیتم به برادران این است که سعی کنند توده مردم را که عاشق انقلاب هستند از نظر اعتقادی و سیاسی آماده کنند که بتوانند کادرهای صادق انقلاب را شناسایی کنند و عناصری را که جریان‌های انحرافی دارند، بشناسند که شناخت مردم در تداوم انقلاب امری حیاتی است.

سخنان رهبری در مورد شهید بروجردی

رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در وصف شخصیت شهید بروجردی فرمودند: من شهید بروجردی را از اوایل پیروزی انقلاب شناختم. دقیقا خاطرم نیست که کی بود. اواسط سال ۱۳۵۸ شورای انقلاب مرا مأمور کرد که بروم سپاه و کارهای سپاه را به عهده بگیرم. من در جایگاه فرماندهی سپاه قرار گرفتم و رفتم در سپاه مرکزی مستقر شدم.

برادرانی از آشنایان سپاه، کسانی که در سپاه بودند، به من مراجعه کردند و گفتند خوب است که شهید بروجردی را بگذارید اینجا. ظاهراً منطقه غرب کشور بود. موافقت کردم و شهید بروجردی را فرستادیم آنجا و از آن وقت با کار ایشان آشنا شدم.

شهید بروجردی را می‌دیدم که در اشتغالات گوناگون و مأموریت‌های مختلف سپاه، نقش داشت. در قرارگاه حمزه و تشکیل آن ایشان نقش داشت. تشکیل قرارگاه یکی از کارهای بسیار مهم بود. یادم می‌آید در سال‌های ۶۰ و ۶۱ بود که حضور ضد انقلاب در منطقه غرب کشور، یک حضور بسیار فعالی شده بود. از طرف عراق تغذیه می‌شدند، هم تغذیه مالی و هم تغذیه تبلیغاتی و هم تغذیه تسلیحاتی. خیلی شیطنت می‌کردند. حضورشان در منطقه غرب کشور، واقعا مشکلات بزرگی برای مردم آن منطقه بود.

شهید بروجردی در این زمینه‌ها بسیار فعال بود. یک‌بار در سال ۵۹ یا اوایل ۶۰ رفتم منطقه غرب، ایشان آن وقت در باختران بود و از نزدیک شاهد کار او بودم، اما چیزی که من از شهید بروجردی در آنجا احساس کردم و یک احترام عمیقی از او در دل من به وجود آورد این بود که دیدم این برادر، با کمال متانت و با کمال نجابت، به چیزی که فکر می‌کند مسئولیت و وظیفه است.

برخی با احساسات شخصی و گروهی فکر می‌کردند یک نفر که با او موافق‌اند، او را تقویت کنند و یکی را که با او مخالف‌اند، با او مخالفت کنند. با کارهایش برخورد کنند. به هیچ وجه این‌طور چیزی نبود. اما شهید بروجردی هیچ‌گونه حرکتی که از آن حرکت، آدم احساس کند که در آن کارشکنی یا مخالفتی هست، انجام نمی‌داد و این علاقه من به این شهید را خیلی بیشتر کرد.

من تصور می‌کنم روحیه آرامش و نداشتن حالت ستیزه‌جویی با دوستان و گذشت و حلم در مقابل کسانی که تعارض‌های کاری با او داشتند، نشانه آن روح عرفانی شهید بود. برخوردها و رفتارها نشان‌دهنده معنویات و روحیات افراد است.

مسئولیت‌پذیری شهید بروجردی نمونه بود

خواهر شهید بروجردی در گفتگو با سفیرافلاک، اظهارداشت: یکی از مهمترین ویژگی‌های شهید بروجردی مسئولیت‌پذیری ایشان بود که سبب شد تا در مراحل زیادی بتواند به وظایف خود به خوبی عمل نماید.

وی افزود: اخلاق برادرم آنقدر خوب بود که ارتباط خوبی با همه فامیل داشت و همیشه با همان خوشرویی، جوانان را نصیحت می‌کرد و همیشه به دختران فامیل توصیه می‌کرد که حجاب خود را رعایت کنند و تاکید به دستورات دینی را همیشه سفارش می‌کرد.

خواهر شهید بروجردی تصریح کرد: شهید بروجردی برای پیروزی انقلاب تلاش‌های بسیار گسترده‌ای انجام داد و اعلامیه‌ها و سخنرانی‌های امام راحل را پخش می‌کرد و همه ما وظیفه داریم راه شهدا را ادامه دهیم.

انتهای‌پیام/