به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سفیرافلاک، شهید جلیل جودکی‌آقامیرزایی در وصیت‌نامه خود نوشته است: 

بسم الله الرحمن الرحیم

همسر مهربانم گرچه رفتار خوشایندی را که اسلام توصیه کرده نسبت به تو نداشتم و یا با تو کج خلقی و یا برخورد بدی داشتم بر من حقیر ببخشی و بعد از شهادتم به سر و سینه نزنید.

گرچه دنیا و زندگی و همسر و فرزند ارزش مخصوص دارد. ولی شوق و عاشق شدن و به خدا پیوستن ارزشی بس بالاتر و والاتر دارد لذا از من دل‌گیر و نگران نشوید و ادامه‌دهنده راهم باشید. همسرم من تو را خیلی دوست داشتم ولی اسلام و قرآن را از تو بیشتر دوست داشتم.

همسرم از تو می‌خواهم که زینب‌وار در کنار فرزندانم خوب زندگی کنید و فرزندانم را تنها نگذارید. همسرم مهربانم می‌دانم این چند سال که تو را به همسری گرفتم تو را به‌خاطر خدا تنها گذاشتم.

می‌دانم که سختی و رنج زیادی کشیدی از تو می‌خواهم که مرا حلال کنی و از تو می‌خواهم که یتیمانم را خوب بزرگ کنی و آن‌ها را به درس وادار کنی و راه خودم را به آن‌ها نشان‌دهی که بدانند پدرشان مردانه در میدان جنگ به‌خاطر اسلام و به‌خاطر دین قرآن شهید شده و بعد از شهادتم فرزندی را که به دنیا خواهد آمد اگر پسر بود نامش را مهدی و اگر دختر بود نامش را زینب بگذارید.

همسرم من رفتم ولی بچه‌هایم را تنها نگذارید و از تو می‌خواهم که مثل آن روزهایی که خودم در کنار شما بودم در کنار یتیمانم زندگی کنید، نگذارید که مثل یتیم بمانند می‌دانم که پدرم شما را تنها نمی‌گذارد. همسرم درد دل زیاد دارم ولی چه کنم؟

و اما پدر عزیزم افتخار و درود بر شما که رنج‌ها و مشقت‌های زیادی را متحمل شدی تا فرزندی پرورش دهی که اینگونه به جهاد فی سبیل الله بپردازد گرچه با چند خط نمی‌توانم جبران کنم لذا از شما پوزش و حلایت می‌طلبم. حلایت شما والدین بعد از رضای خدا برگه عبور من از پل صراط می‌باشد.

وصیت من به برادرانم، از شما می‌خواهم که راه من را ادامه دهید و یک وصیت به شما دارم آن هم این است که اگر اسلام پیروز شد مادرم را سر قبر امام حسین (ع) ببرید تا با وی درد دل کند چون من خودم آرزو داشتم که مادرم را ببرم حال شما جای من را خالی نکنید و مرا هر جایی که پدرم و مادرم که می‌دانند دفن کنید.

انتهای خبر/