به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سفیرافلاک، شهید ذبيح‌اله مجيدی، ششم شهريور ۱۳۳۵، در شهرستان خرم‌آباد به دنيا آمد. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم تجربی گرفت. كارمند بود. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيست و دوم آذر ۱۳۶۰، در بستان بر اثر اصابت تركش به سر، شهيد شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

بسم رب الشهدا و الصديقين

وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِی سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ

و آنان كه در راه خدا مهاجرت كرده‏‌اند و آنگاه كشته شده يا مرده‌‏اند قطعا خداوند به آنان رزقى نيكو می‌‏بخشد و راستى اين خداست كه بهترين روزی‌دهندگان است. سوره حج/ آیه ۵۸

با ياری خداوند بزرگ و لطف او زندگی را شروع كردم و با ياری و لطف او وصيت‌نامه‌ام را می‌نويسم. وصی من همه بندگان خدايند. وصی من توده‌های مردم مملكتند. وصی من همه زجر كشيدگانند. و وصی من مادری است كه فاطمه‌وار مرا بزرگ كرد و به جبهه‌ها فرستاد تا در راه اسلام كشته شوم و وصی من خواهرانم كه چون زينب در مقابل منافقين ايستادند.

تنها وصيتی كه به آن‌ها می‌كنم اين است كه حجابشان را رعايت كنند زیرا حجاب زن مشت محكمی است بر دهان منافقان. وصی من پدر بزرگوار جانشين مهدی موعود (عج) امام بزرگوار است.

وصيتم را با نام او شروع می‌كنم. ای خانواده عزيزم وصيتم را چگونه شروع كنم؟ درچه قرنی زيستم و در چه قرنی به شهادت می‌رسم. من برای بار چهارم عازم جبهه هستم شايد من لياقت شهادت را نداشته باشم كه هنوز شهيد نشده‌ام.

اميدوارم خدا اين سعادت را به من عطا كند هم‌اكنون در جبهه موقعيتی است مطابق موقعيتی كه در جنگ خندق حضرت محمد (ص) فرمود تمام مسلمانان با تمام كفار روبه‌رو شدند و الان امام عزيزمان می‌فرمايند مردم بسيج شوند و عليه صدام كافر به مبارزه به‌پا خيزند و همان‌طور كه می‌گويد كاش من هم يک پاسدار بودم.

مادرجان! آرزو دارم كه راه كربلا باز شود و قبر حسين بن علی را در بغل گيرم. به اميد پيروزی هرچه زودتر راه كربلا و قدس، وصيتم را به پايان می‌رسانم.

انتهای خبر/