به گزارش خبرنگار گروه چند رسانه‌ای پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک»، در سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)، هوای خرم‌آباد رنگ دیگری داشت؛ شهری که امروز نه‌فقط برای عزای مادر گریان بود، بلکه دو میهمان آسمانی را نیز در آغوش کشید؛ دو شهید گمنامی که روزهای گذشته مهمان شهرستان‌های لرستان بودند و امروز آرام‌ترین لحظه سفرشان را در مرکز استان تجربه کردند.

از نخستین ساعات صبح، خیابان‌های اطراف محل تشییع آرام آرام پُر شد؛ پیرمردانی با پرچم‌های یا زهرا (س)، مادرانی که چادرهای مشکی‌شان را محکم گرفته بودند، نوجوانانی با چفیه بر گردن و قلب‌هایی که بی‌نام‌ترین سربازان وطن را آشنا‌تر از هر نام و نشانی می‌دانستند.

پیکرهای مطهر، پیچیده در پرچم سه‌رنگ و معطر به عطر حرم، آرام بر دستان مردم پیش می‌رفتند. هر چند قدم، دستی بالا می‌رفت تا سلامی دهد، اشکی فرو می‌چکید، یا گوشی‌هایی که بالا گرفته می‌شد تا لحظه‌های ناب این وداع تاریخی ثبت شود. امروز خرم‌آباد صحنه‌ای از هم‌نوایی بود؛ گویی دل‌های مردم با آهنگ واحدی می‌تپیدند؛ آهنگ دلتنگی و افتخار.

در کنار تابوت‌ها، پرچم یا زهرا (س) تکان می‌خورد و «السلام علیک یا بانوی بی‌نشان مدینه» در فضا می‌پیچید؛ انگار که مادر، میهمانان بی‌نامش را در چنین روزی دوباره زیر چادر خویش فراخوانده باشد. 

مردم آمده بودند تا بگویند نام نداشتن دلیل گمنامی نیست. آمده بودند تا بگویند این شهدا، فرزندان این خاک‌اند و هر سالروز فاطمیه یادشان بیشتر از قبل در جان مردم می‌جوشد. شهر امروز سنگین بود، اما این سنگینی از جنس غم تنها نبود؛ آمیزه‌ای از تکریم، احترام و شعور بود. گویی هر کس با خودش عهدی می‌بست؛ عهدی برای حفظ راهی که شهدا برگزیدند.

امروز صدای صلوات‌ها و لبیک‌ها در آسمان خرم‌آباد می‌پیچید و مادرِ مظلوم مدینه با دو سرباز گمنامش در خیابان‌های شهر میهمان بود؛ میهمانانی که هرچند نامی بر سنگ نداشته باشند، اما نامشان در دل مردم این دیار حک شده است.