به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک»، سردار شهید پاسدار حسین رضایی در ۱۲ آبان ۱۳۳۲ در روستای افرینه از شهرستان پلدختر در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد و در ۲۷ خرداد ۱۳۶۷ در ماووت عراق به فیض شهادت نائل آمد.

فرازی از وصیت‌نامه شهید:

اَللّهُمَّ ارْزُقْنی شَفاعَهَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السّلامُ.

خداوندا شفاعت حسین(ع) را در آن روز که بر تو وارد می‌شوم روزی‌ام فرما و مرا نزد خود با حسین(ع) و یاران حسین(ع) آنان که جان‌هایشان را فدای حسین(ع) کردند به صداقت ثابت‌قدم بدار در مشکلات است که انسان‌ها آزمایش می‌شوند. صبر پیشه کنید که دنیا فانی است و ما معتقد به معاد هستیم.

هر چه که می‌کشیم و هر چه که بر سرمان می‌آید از نافرمانی خداست و همه ریشه در عدم رعایت حلال و حرام خدا دارد.

سهل‌انگاری و سستی در اعمال عبادی تأثیر نامطلوبی در پیروزی‌ها دارد.

همه ما مکلفیم و وظیفه داریم باوجود همه نارسایی‌ها بنا به فرمان رهبری، جنگ را به همین شدت و با منتهای قدرت ادامه بدهیم زیرا ما بنا بر احساس وظیفه شرعی می‌جنگیم نه به‌قصد پیروزی تنها.

مطبوعات ما جنگ را درشت می‌نویسد، درست نمی‌نویسد.

عرض سلام خدمت فرزند بزرگ‌ترم آقا محمد؛ امیدوارم به درگاه خداوند متعال که همیشه اوقات در کمال صحت و عین عافیت روزگار بوده باشید الحمدالله سلامتی حاصل و به دعاگویی شما مشغول می‌باشم.

شب گذشته خواب شهادتم را دیده‌ام و در این عملیات شهید می شوم، یک نوار کاست از حاج صادق آهنگران روی ضبط ماشین هست که خیلی آن را دوست دارم. وصیتم به شما این است که بعد از شهادتم، این نوار کاست را ببری و در حجله‌ای که برایم برپا می‌کنند پخش‌کنی.

در فکر من نباشید جایم خوب است فعلاً در سد بوکان هستیم.

امیدوارم همگی اقوام و خویشاوندان در سلامت کامل باشند.

در ضمن خدمت پسر عزیزم محمد رضایی.

پس از تقدیم عرض سلام صمد و مصطفی و فریده و محسن را سلام برسانید.

با توجه به این اقوال از شما عزیزان و بازماندگانم (پدرم، برادرانم و خواهرانم) تقاضامندم اگر کسانی ادعای طلب کردند استدعا می‌شود با کمال رضایت آن را بپردازید و از آن‌ها برایم طلب بخشش و حلالیت کنید و بخواهید که برای من عاصی تا حد توان دعا کنند. با سلام و درودی بی‌پایان بر پدر مهربانم که باکارهای خودشان و نگهداری از این بنده حقیر توانستند من را به راه سعادت و نیکبختی رسانیده و امیدوارم که پدر و مادر گرامیم من را ببخشند و مرا حلال نمایند تا در تنهایی قبر کمک و یار من گردد و من از زحمات پدر مهربانم که باکار کردنش در دوران سخت زندگی برای من و برادران و خواهرانم کار کرد تا بتوانیم ما در تمام اوقات زندگی در آسایش نگه دارد.

همچنین از زحمات مادر گرامیم که با شیر پاکش مرا به این سن و سال رسانید تا من بتوانم از آن به بعد در کارهایم موفق گردم و بعدازاین مسائل صحبتی برای خواهرانم و برادرانم دارم امیدوارم که برادرانم و سه خواهرم همیشه و در همه حال در سختی‌ها و مشقت‌ها پشتیبان خط امام باشند و از آن‌ها خواستارم که در زندگی روزمره خودشان به یاد خدا باشند؛ که خدا همیشه نظاره‌گر اعمالشان می‌باشد و از دوستان و آشنایان به‌خصوص برادران مسجد محل سخنی دارم، سخنم بر این مبنا می‌باشد که به این زندگی بی‌ارزش دل نبندید، چون این زندگی زودگذر انسان را همیشه از راه بدر می‌کند پس چه‌بهتر همیشه در هر کاری با یاد و نام خدا روزگارتان را بگذارید.

والسلام و رحمت‌الله و برکاته

انتهای خبر/