به گزارش سفیرافلاک، در وصیتنامه غلامرضا حیدری آمده است: پدر گرامی، مادر مهربان، خواهر و برادران گرامی، فرزند و نور چشمم حسین جان و همسر مهربانم سلام. سلام مرا بپذیرید قبل از اینکه در راه عقیده، ایمان، قرآن، استقلال و آزادی ایران و ملت‌های ستمدیده جهان به‌خصوص ایران عزیز تحت رهبریت‌های مدبرانه و خردمندانه بت شکن عصر، حسین زمان، امام خمینی به شهادت برسم.

لازم می‌دانم به والدینم گفته باشم که بعد از من هیچگونه عذر و بهانه‌ای و دردسر و مزاحمتی برای سپاه پاسدران انقلاب اسلامی به‌وجود نیاورید و بر من مسلم است که در سنگر حق علیه باطل، جان برکف به شهادت خواهم رسید و این آرمان و آرزوی ما جوانان اسلام است. این وصیت را در جیب خود نهاده و استدعا دارم انجام دهید.

چشمم را هنگام مردن نبندید تا نگویند کورکورانه مرد. دست‌هایم را از تابوت بیرون گذارید تا نگویند چیزی با خودبرد، چون منافقین می‌گویند سپاه پول‌ها را خورد.

مشت‌هایم را گره کرده بگذارید، تا بدانند تا آخرین لحظه با کفار و دشمنان اسلام جنگیده‌ام. لباس‌هایم را به‌جای کفنم بگذارید و غسلم ندهید که خودم غسل شهادت کرده‌ام.

شمعی را بر مزارم بگذارید تا به‌جای مادرم اشک بریزد و به ملت شهیدپرور ایران سلام عرض می‌کنم. من فرزند این ملت و اسلام هستم و خانواده من درمیان این ملت است. ای ملت مسلمان شما که عزیزان خود را در راه انقلاب از دست داده‌اید وفرزندان شهید را در راه گسترش قرآن سپردید، مواظب رهبر باشید.

برادر و خواهر خدمت به اسلام را که پیامبر اسلام خواسته، حفظ کنید من در نزد خدا با شهامت، اتمام حجت می‌کنم که اگر شما حافظ رهبر و جانشینان او و قرآن و اسلام باشید، به صراط مستقیم هدایت می‌شوید.

ولایت‌فقیه را بنیاد حکومت اسلام دانسته و از بین ببرید منافقینی را که ضد ولایت‌فقیه یعنی اسلام می‌باشند.

شاید وصیت نوشتن برای جوانانی که هنوز عمری و سالی نگذرانده‌اند بسیار سخت باشد، هزاران امید به دل و آرزو در سینه دارند و قلبشان مالامال از عشق و آینده و حرکت خود نشان امیدبخشی فرد ایشان، به‌خصوص وصیتنامه نوشتن به معنای آن است که خود را برای مرگ آماده می‌سازند و مرگ یعنی رها کردن همه آن امیدها و آرزوها.

چه سخت است این لحظه و چه دردناک است این قضیه و این لحظه، باید خود را برای مرگ آماده کنی و مرگ را در برابر دیدگان خویش قرار دهی، همه اینها به یک‌طرف، لحظه بعد از مرگ را به‌خاطر بیاورید که هیچ نداری و تنها اعمالت گواه است و چه خوب است قبل از آنکه مرگ را دریابید و هیچ کاری از تو برنیاید، به خویشتن بازگردی.

بنابراین نمی‌توانند ملاک و معیارهای الهی و اسلامی را در مورد زندگی پس از مرگ بپذیرند، آنان گمان می‌کنند مرگ پایان همه چیز است، بدین خاطر است که قرآن می‌فرماید: ولاتحسبن الذین قتلوا فی‌سبیل الله امواتا بل احیا عندربهم یرزقون

هرگز گمان نکنید کسانی که در راه خدا شهید گردیدند مردگانند بلکه آنان همواره زنده و نزد خدا متنعم خواهند بود.

انتهای خبر/