فرازی از وصیتنامه شهید «محمدعلیم عباسی گراوند»
ما وارث رسالت سنگین شهدائیم
شهید دانشجو «محمدعلیم عباسی گراوند» در وصیتنامه خود نوشته است: اینک ما وارث رسالت سنگین شهدائیم. موحدانی که جان دادند تا مرگ آنها را در آغوش نگیرد و به قدارهبندان طاغوت صفت نه گفتند تا آرمانشان زنده بماند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سفیرافلاک، شهید محمد علیم عباسی معروف به شهرام در سال ۱۳۴۳ در شهرستان کوهدشت چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را تا سال ۱۳۵۵ به پایان رسانید. مقطع راهنمایی او همزمان با شکوفایی اتقلاب بود. وی تحصیلات دبیرستان را در دبیرستان دکتر شریعتی کوهدشت ادامه داد که مصادف با شروع جنگ تحمیلی بود و این باعث شد تا سنگر علم را رها سازد و در سنگر عشق و جهاد در راه معبود بشتابد.
اولینبار در ۱۵ سالگی به جبهه بستان اعزام شد و از ناحیه کمر شدیداً زخمی شد اما آن روح بزرگ آسمانی را زخمهای خرد زمینگیر نکرد پس از بهبودی در فتح فاو شجاعانه شرکت کرد.
وی ضمن حضور در جبهه در رشته پزشکی پذیرفته شد اما حضور در سنگر را واجب دانست و سرانجام در تاریخ اول بهمن ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ در شلمچه به دیدار حق شتافت.
وصیتنامه شهید:
«آسمان بار امانت نتوانست کشید/ قرعه فال به نام من دیوانه زدند
فحشا، فساد و بیبندوباریهای غرب از یکسو و جنایات، قتل و غارت از سوی دیگر، غباری تیره و تار بر روی محیط ساخته، چنانکه انسان امروز نگرشش را نسبت به خود از دست داده چه رسد به دگربینی و جهانشناسی.
سالهاست که غرب به نام علم و ترقی با نقاب تکنیکهای نوین، مردمش را در چنان جهلی نگهداشته که شاید سالها طول بکشد تا بتوانی روزنهای برای نفوذ در این قلبهای سیاه و این نعشهای گندیده، که اکنون خود آلتی گشتهاند برای ماشینیزم قرن حاضر، پیدا کنی.
برخی از اوقات که سخنان این پیر طریق خدا را میشنوم، باورم نمیشود. آخر ما از انجام امور خود ماندهایم، چگونه فریادرس و دستگیر دیگران شویم؟ اما میبینیم که این وجود فناشده در ذات الهی همان میشود و بس.
آری به من و تو فهمانده است که هرچه ظلمت جهان بیشتر شود، بار امانت من و تو که کوهها آن را نتوانستند بکشند، گرانتر میشود. خوشا به حال شهدا که ندای این رهبر جاودانه تاریخ را چون یاران حسین(ع) لبیک گفتند و مسئولیت عظیمشان را انجام دادند. خدای متعال مرا و تو را و تمامی مؤمنان را ثابتقدم نگه دارد که اوست یاور یاریکنندگان.
و ما اینک وارث رسالت سنگین این شهدائیم. موحدانی که جان دادند تا مرگ آنها را در آغوش نگیرد و به قدارهبندان طاغوت صفت نه گفتند تا آرمانشان زنده بماند. زنهار که لحظههای آزمون است. مبادا که بهجای پرداختن به مسئولیت و تکلیف الهی خویش که همانا اجرای احکام و رعایت ضوابط اسلام محمدی(ص) است، خویش را میراثدار و میراثخوار شهید نماییم و روابط را بهجای ضوابط بنشانیم.
مبادا که بهجای تکاپو و تلاش در سیر الیالله و تحقق عدالت اسلامی در جامعه، سر در لاک خود ببریم و برای خویش باشیم بلکه باید از آرمانهای آنها منشوری بسازیم برای ایجاد جامعهای براساس امت اسلامی تا الگوی جهانیان باشیم.»
انتهای پیام/