قهرمانی این پیرغلام خرم‌آبادی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک»، خودش را متولد سال ۱۳۳۲ و اهل محله درب دَلاکان خرم‌آباد معرفی می‌کند و می‌گوید: مداحی را از هشت سالگی شروع کردم و الحمدالله نزدیک به ۶۳ سال است که به عشق امام حسین(ع) و ائمه معصوم (ع) مداحی می‌کنم و با سیدالشهداء عهد بسته‌ام تا جان در بدن دارم برایش بخوانم.

مداح امام حسین(ع) رفتار و کرداش باید حسینی باشد

وی حنجره‌اش را وقف امام حسین(ع) می‌داند و عنوان می‌کند: مداح امام حسین (ع) همه چیزش باید حسینی باشد، مداح باید رفتار، گفتار و کرداش حسینی باشد و دیگران از دست و زبانش در امان باشند. قدمی هم که برمی‌دارد برای حسین (ع) باشد.

این پیرغلام لرستانی سپس گریزی به سال‌های گذشته و دوران کودکی‌اش می‌زند و بیان می‌کند: پدرم سرطان داشت و برای درمان به مشهد رفت، سفرش که طول کشید عموهایم فکر کردند پدرم ُمرده و دست یتمی به سرمان کشیدند، آن زمان وسیله نقلیه خیلی کم بود و ما برای مدت طولانی از پدرمان بی‌خبر بودیم تا اینکه نامه‌اش به دستمان رسید و بعد از مدتی برگشت.

وی سپس ادامه می‌دهد: پدرم که از سفر برگشت، خانواده و فامیل او را از شمشیرآباد تا کوچه ماهی‌گیران محله درب َدَلاکان با سلام و صلوات به خانه آوردند، شب که جمعیت رفتند عموهایم از پدر خواستند تا از حال و روزش برایشان بگوید که گفت: یک شب در مشهد حالم خیلی خراب بود کنار پنجره فولاد رفتم و از شدت درد خوابم گرفت، در عالم خواب آقایی بالای سرم آمد و یک قلم‌ بر شکمم کشید و گفت بلند شو برو که بچه‌هایت منتظرت هستند که گفتم آقا من مریض هستم اما او گفت من می‌گویم برو. خلاصه با شفا گرفتن پدرم علاقه‌ام به ائمه معصومین (ع) زیاد شد و به عشق امام رضا(ع) مداحی را شروع کردم.

اشعارمان باید لیاقت امام حسین(ع) را داشته باشد

قهرمانی از سال‌ها مداحی و ذاکری امام حسین(ع) برایمان می‌گوید و سپس بیان می‌کند: وقتی شعرت ارزش داشت و به دل خودت نشست به دل مردم هم می‌نشیند، بنابراین باید شعری خوانده شود تا لیاقت امام حسین (ع) را داشته باشد.

این مداح لرستانی سپس به عشق و ارادت مردم لرستان به حضرت علی (ع) و اولادش اشاره و بیان می‌کند: مردم لرستان برای امام حسین (ع) جان می‌دهند، مردم یکدست شیعه این استان حتی در جبهه‌های جنگ خط‌شکن بودند و حماسه‌ها خلق کردند.

مداحی در جبهه‌های جنگ

حرف جبهه که به میان می‌آید، این پیرغلام لرستانی یاد شور حسینی رزمندگان دفاع مقدس می‌افتد، یاد همان روزها که در میان دسته‌های مختلف رزمنده‌ها مداحی می‌کرد و در عزای عزیز زهرا (س) غوغایی برپا می‌شد، این پیرغلام حسینی که عمری در لباس سپاه به مردم خدمت کرده است، جزء اولین مداح‌ها بوده که در جبهه‌های جنگ نیز مداحی و ذاکری کرده است.

این ذاکر خرم‌آبادی سپس به برکات مداحی و نوحه‌سرایی برای امام حسین (ع) اشاره و بیان می‌کند: همه زندگی‌ام مال امام حسین (ع) است و هرچه دارم از امام حسین (ع) است. ما باید قدر امام حسین(ع) را بدانیم، شان امام حسین بزرگ است پس برخی نباید با شان امام حسین بازی کنند.

وی می‌گوید: هرچه دارم از امام حسین (ع) است، دو فرزند دختر و دو فرزند پسر دارم که خدا را شکر هیچ کدامشان نمازشان قضا نمی‌شود.

این پیرغلام خرم‌آبادی سپس به کرامات امام حسین (ع) اشاره و بیان می‌کند: هرکسی یک ریال برای امام حسین(ع) هزینه کند خدا در عوض دو ریال به او می‌بخشد و هیچ قدمی نیست که برای امام حسین(ع) برداشته شود اما عزت نداشته باشد. برخی افراد ثروتمند هستند اما نمی‌دانند کربلا کجاست و حتی یک کیلو شکر در راه امام حسین(ع) خرج نمی‌کنند اما بسیاری از افراد با اینکه وضعیت مالی ضعیفی دارند اما روضه امام حسین (ع) را در خانه‌شان برپا می‌کنند.

گِل مالی در عزای سید و سالارشهداء

وی در پایان گریزی به گِل مالی یکی از سنت‌های دیرینه مردم لرستان می‌زند و می‌گوید: مردم لرستان عشق و ارادت خاصی به امام حسین(ع) دارند و در روز عاشورا به یاد لباس خاکی و غبار گرفته حضرت زینب(س) خود را گِل مالی می‌کنند و در واقع چون امام حسین را عزیزترین کس می‌دانند در عزایش به گِل می‌افتند.

نوای قهرمانی پیرغلام حسینی در جبهه‌های جنگ

انتهای خبر/