به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک»، میلاد حضرت زینب (س) را به نام روز پرستار نامگذاری کردند تا صبر و استقامت بزرگ بانوی دشت کربلا برای همه پرستارانی که این شغل را انتخاب می‌کنند، الگو باشد.

دامنه فعالیت پرستاران بسیار گسترده است، زمانی که بیماری با تَن رنجور و پُر از درد به بیمارستان می‌رود، همین پرستاران هستند که نقش مهمی در التیام‌بخشی بیماران دارند و این اولین قدمی است که پرستاران برای کمک به بیماران انجام می‌دهند.

آرامش به روح‌های خسته از بیماری، رسالت اصلی پرستاران است که در مواجهه با بیماران این کار را انجام می‌دهند و با بیماران به گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویا یکی از افراد خانواده خودشان است و اینگونه نقش خود و وظیفه خود را به بهترین شکل انجام می‌دهند.

به مناسبت ولادت حضرت زینب (س) و روز پرستار گفتگویی تفصیلی با یکی از پرستاران نمونه استان انجام شده است.

سفیرافلاک: لطفاً خودتان را معرفی و بفرمائید چند سال است در این شغل فعالیت دارید؟

شهبازی: فرخنده شهبازی هستیم و از سال ۱۳۸۰ تاکنون به مدت ۲۳ سال است به عنوان پرستار در بیمارستان امام خمینی (ره) کوهدشت مشغول به خدمت می‌باشم. در دانشگاه شهید بهشتی تهران درس خواندم و کارشناسی ارشد گرفتم و سال‌هاست در بیمارستان کوهدشت خدمت می‌کنم و اکنون به عنوان سوپروایزر در خدمت هستم.

در طول این سال‌ها کار پرستاری را با عشق و علاقه انجام دادم و هر روز که می‌گذرد با صبر و توان بیشتری کارم را انجام می‌دهم و می‌توانم برای درمان درد بیماران کاری انجام دهم.

در طول این ۲۳ سال دو بار به عنوان پرستار نمونه انتخاب شدم که یک بار در سال ۸۵ به عنوان پرستار نمونه استانی و امسال هم به عنوان پرستار نمونه کشوری برگزیده شدم.

در طول این سال‌ها در بخش‌های مختلف اطفال، جراحی، آی‌سی‌یو، سی‌سی‌یو و بخش‌های دیگر کار کردم و تقریبا‌ً می‌توان گفت تجربه حضور را در همه بخش‌ها داشته‌ام و تلاش کردم در هر بخشی که وارد شدم، بتوانم بهترین خدمت را انجام دهم.

سفیرافلاک: به نظر شما ویژگی یک پرستار خوب چیست؟ 

شهبازی: به نظر من پرستاری با دیگر شغل‌هایی که در جامعه وجود دارد بسیار متفاوت است. در واقع سر و کار ما با بیمارانی است که به هر دلیلی سلامتی آن‌ها به خطر افتاده و در جایگاه افرادی به مراکز درمانی  مراجعه می‌کنند که نیاز دارند برای سلامتی آن‌ها اقدام کنیم.

وظیفه یک پرستار خوب این است که ابتدا بتواند بیمار را از نظر روحی همراهی کند و سپس تلاش کند تا به عنوان زنجیره کادر سلامت، سلامتی او را برگرداند.

برخورد ما با بیمار، هم برای بیمار و هم برای خودمان سرنوشت‌ساز است به‌طوری که وقتی به موقع برای کمک به بیمار اقدام کنیم نه فقط سبب می‌شود تا بیمار سلامتی خود را به دست بیاورد و از رنج درد و بیماری رهایی یابد، بلکه با رضایت و دعای بیمار، عاقبت ما هم ختم به خیر می‌شود از همین رو تلاش می‌کنم تا همیشه به گونه‌ای با بیمار رفتار کنم که ابتدا لبخندش را به دست آورد و سپس دعایش بدرقه ما باشد.

در واقع هر وقت بعد از اتمام شیفت کاری، از کارم راضی هستم احساس می‌کنم که یک پرستار خوب هستم و با رضایت کامل به منزل برمی‌گردم.

تسکین درد بیماران بسیار مهم و لذت‌بخش است و ما پرستاران همیشه تلاش می‌کنیم تا بتوانیم درد بیماران را تسکین دهیم و با یک روحیه عالی بتوانند سلامتی خود را به دست آورند.

سفیرافلاک: در ایام کرونا در چه بخشی فعالیت داشتید؟

شهبازی: ایام کرونا بسیار سخت بود اما پرستاران مجاهدانه در صحنه ایستادند و برای نجات جان افرادی که به این بیماری گرفتار شده بودند، همه تلاش خود را به کار گرفتند. در دوران کرونا من در آی‌سی‌یو فعالیت داشتم و دو بار به کرونا مبتلا شدم که برای بار اول بسیار سخت به این بیماری دچار شدم ولی بار دوم به سختی بار اول نبود و خدا کمک کرد که توانستم سلامتی خودم را به دست آورم.

به نظرم هر کسی در هر شغلی وقتی صادقانه کار کند در نهایت نتیجه کار خود را در زندگی شخصی می‌بیند لذا در این سال‌ها علی‌رغم همه مسائل و مشکلاتی که وجود داشت اما تلاش کردم تا صادقانه کار کنم و به لطف خدا نتیجه آن را دیده‌ام.

سفیرافلاک: پرستاران چگونه از حضرت زینب (س) می‌توانند الگو بگیرند؟

شهبازی: اینکه روز پرستار به مناسبت ولادت حضرت زینب (س) نامگذاری شده در واقع یک افتخار بزرگ برای همه پرستاران است و این نشان می‌دهد که باید با الگوگیری از بانوی عزیز در مسیر خدمت بتوانیم کار کنیم.

همانگونه که حضرت زینب (س) در صحرای کربلا با صبر و حوصله برای درمان بیماران و مجرومان تلاش کرد، ما هم باید همان صبر را به عنوان مولفه مهم شغل پرستاری در اولویت قرار دهیم تا بتوانیم در این مسیر موفق باشیم.

ما پرستارها افتخار می‌کنیم که حضرت زینب (س) به عنوان شخصیتی فداکار، با اخلاق، مهربان، صبور و عالمه الگوی ماست و یک پرستار با تحصیلات علمی به‌روز دنیا با الگوبرداری از شخصیت این بانوی بزرگ، بهترین و با کیفیت‌ترین خدمات مراقبتی را به بیمار ارائه خواهد داد و در بهبودی بیمار نقش کلیدی خودش رو به خوبی ایفا می‌کند.

خیلی از پرستاران از خودگذشتگی و صبر را به معنای تمام در محیط کار خود نشان دادند به‌طوری که برخی از همکاران گاهی فرزندشان بیمار بوده و یا مشکلی داشتند ولی سرکار آمده و مشکلات را در مسائل کاری دخیل نکردند و با همان صبر و حوصله هر روز، برای تسکین درد بیماران اقدام کردند.

این اقدام پرستاران در واقع همان ایثار و از خودگذشتگی است که صبر کارمان را از این بانوی بزرگ تاسی گرفتیم تا بتوانیم در این مسیر موفق باشیم.

در ایام کرونا خیلی از پرستاران مدت‌ها خانواده را ندیدند و قرنطینه بودند ولی با صبر توانستند این دوری و تنهایی را تحمل کنند و رسالت خود را اینگونه انجام دهند.

سفیرافلاک: تلخ‌ترین و شیرین‌ترین خاطره این سال‌های شما کدام است؟

شهبازی: شغل پرستاری مدام خاطرات تلخ و شیرین دارد، خاطراتی که هیچکدام از ذهن ما پاک نمی‌شود و گاهی با این خاطرات می‌خندیم و گریه می‌کنیم.

یکی از تلخ‌ترین خاطرات من در این سال‌ها که بسیار تلخ است و وقتی هنوز هم به یادش می‌افتم اشک در چشمانم جمع می‌شود، این بود یک سال بعد از این که مشغول به کار پرستاری بودم، خانمی را به عنوان بیمار به بیمارستان آوردند که حالش خوب نبود، وقتی از همراهش پرسیدیم که چه اتفاقی افتاده است، گفت همسر این خانم چند روز پیش فوت کرده و حالا خانمش به شدت ناراحت است.

همراهش گفت پنج فرزند کوچک با فاصله سنی کم هم‌اکنون عزادار پدر هستند و در منزل منتظر رسیدن مادر نشسته‌اند و وقتی این را شنیدیم همه ما متاثر شدیم و اقدامات اولیه برای درمان این خانم انجام شد ولی متاسفانه علی‌رغم همه تلاش‌هایی که توسط کادر درمان صورت گرفت این خانم پس از پنج روز فوت کرد.

این تلخ‌ترین خاطره من در این سال‌هاست که پنج فرزند یک خانواده در کمتر از یک هفته پدر و مادر خود را از دست دادند و بعد از فوت این خانم بسیار گریه کردم و ناراحت شدم و هنوز هم وقتی یاد آن رو می‌افتم گریه می‌کنم.

اما خاطره شیرین من این بود که یک پسر ۱۷ ساله را به بیمارستان آوردند که بر اثر شلیک گلوله در کبد دچار مشکل شده بود و تقریباً همه از او قطع امید کرده بودند ولی کادر درمان با همه توان و امید به خدا به عمل و درمان او شتافتند و خوشبختانه این همه تلاش و زحمت نتیجه داد و این پسر پس از چند هفته سلامتی خود را به دست آورد و از بیمارستان ترخیص شد و از این که توانست دوباره به زندگی برگردد بسیار خوشحال شدیم.

سفیرافلاک: به نظر شما مهم‌ترین مولفه و عامل مهم برای موفقیت چیست؟

شهبازی: در هر کار و شغلی وقتی تلاش و پشتکار باشد، موفقیت هم رقم می‌خورد بنابراین برای رسیدن به موفقیت باید همه توان خود را به کار گرفت و صادقانه تلاش کرد تا طعم شیرین موفقیت چشیده شود.

اما یکی دیگر از عوامل موفقیت و عاقب‍ت‌به‌خیری، دعای پدر و مادر است که پدر و مادر من همیشه دعایشان بدرقه راه من بوده و اگر در زندگی موفقیتی داشته‌ام به برکت دعای آن‌ها بوده است.

سفیرافلاک: برای کسانی که تازه وارد شغل پرستاری شدند، چه توصیه‌ای دارید؟

شهبازی: صبر یکی از مولفه‌های مهم شغل پرستاری است و گاهی پیش می‌آید که وقتی بیمار را به بیمارستان می‌آورند، همراهان او و یا خود بیمار بسیار نگران و مضطرب هستند از همین رو یک پرستار باید در قدم اول آن‌ها را به صبوری دعوت کند و آرامش دهد تا درمان بیمار انجام شود.

پرستارانی که نخستین گام‌های خود را قرار است در درمان بردارند باید واژه صبر را همیشه مد نظر داشته باشند و اگر با اعتراضی از سوی بیمار و همراه او مواجه شدند، صبور باشند و برای آن‌ها توضیح دهند و با دعوت آن‌ها به آرامش می‌توانند کمک بزرگی انجام دهند.

سخن پایانی؛

شهبازی: این روز عزیز را به همه پرستارانی که مانند فرشته برای نجات جان بیماران همه تلاش خود را به کار می‌گیرند، تبریک می‌گویم و امیدواریم که همگی در کار پرستاری موفق باشند.

ما پرستاران برای التیام درد بیماران با ایثار و جانفشانی تلاش می‌کنیم تا بیمار مجدد بتواند سلامتی خود را به دست آورد و خوشحال و سرحال دوباره به زندگی برگردد.

انتهای خبر/