به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک»، در حالی‌که رومشکان هنوز از خدمات درمانی و حمل‌ و نقل مناسب بی‌بهره است، افزایش خودسرانه کرایه‌ها و نبود نظارت، بار مضاعفی بر دوش مردم محروم این شهرستان گذاشته است.

رومشکان، یکی از شهرستان‌های استان لرستان است که حدود ۱۲ سال پیش از بخش به شهرستان ارتقا یافته اما هنوز با چالش‌های جدی در زمینه زیرساخت‌ها و خدمات عمومی مواجه است و از جمله مشکلات بارز شهرستان رومشکان می‌توان به نبود بیمارستان و کمبود مراکز درمانی تخصصی، نبود وسایل حمل‌ و نقل عمومی منظم و نبود بازارهای تخصصی اشاره کرد.

 بسیاری از شهروندان این شهرستان برای انجام امور روزمره خود، مانند درمان‌های تخصصی یا خرید لوازم ضروری، ناچار به سفر به شهرستان‌های هم‌جوار هستند که این امر هزینه‌ها و مشکلات بسیاری را برای آن‌ها به همراه دارد.

در این میان، یکی از مسائل مهمی که مردم رومشکان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، وضعیت نامناسب حمل‌ و نقل عمومی است، در حالی که نرخ کرایه تاکسی در مرکز استان برای یک مسیر، ۵ هزار تومان تعیین شده ولی در شهرستان رومشکان نرخ برخی مسیرها علی‌رغم کم بودن مسافت آن نسبت یک مسیر در شهر خرم‌آباد، به بیش از دو برابر افزایش یافته است.

اعتراض مردم نسبت به وضعیت حمل و نقل

این موضوع به‌ویژه در مسیرهایی مانند چغابل به رحمان‌‌آباد، لالوند و رشنو (کوتاه‌ترین مسیرها) به وضوح مشهود است و رانندگان با هماهنگی‌های غیررسمی خود، نرخ‌های بالاتری از مسافران دریافت می‌کنند.

این افزایش خودسرانه کرایه‌ها، به‌ویژه در شهرستانی که هنوز از امکانات رفاهی و خدماتی کافی برخوردار نیست، فشار مضاعفی بر دوش مردم فقیر و کم‌درآمد وارد کرده است.

نبود تاکسی‌های خطی با نرخ مصوب و جایگزینی آن‌ها با خودروهای شخصی، باعث شده است که رانندگان در تعیین قیمت‌ها هیچ‌گونه نظارت و محدودیتی را احساس نکنند. در این شرایط، مردم رومشکان که به‌دلیل مشکلات اقتصادی و زیرساختی با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند، نسبت به افزایش خودسرانه کرایه‌ها و البته بی‌توجهی مسئولان، ناراضی و عاجز شده‌اند.

امرایی یکی از شهروندان رومشکانی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک» با اشاره به مشکل نارسایی کلیوی خود و مراجعه سه‌بار در هفته برای انجام دیالیز به شهرستان پلدختر، اظهار داشت: رومشکان هنوز مرکز دیالیز ندارد و من مجبورم برای انجام دیالیز هر هفته به پلدختر بروم که این رفت‌ و آمد مداوم، علاوه بر فشار جسمی، بار مالی سنگینی به همراه دارد که بر دوش من و خانواده‌ام سنگینی می‌کند.

وی افزود: با توجه به وضعیت جسمی‌ام، همیشه باید یکی از اعضای خانواده همراه من باشد تا در مسیر مشکلی برایم پیش نیاید. این موضوع هزینه‌های رفت‌ و آمد را دو برابر می‌کند.

این شهروند رومشکانی با ابراز نارضایتی به کرایه‌های بالای تاکسی‌ عنوان کرد: در این مسیر تاکسی‌های خطی وجود ندارد و ما مجبوریم از خودروهای شخصی مسافربر استفاده کنیم. متأسفانه نرخ کرایه‌ها به‌طور غیررسمی و هماهنگ افزایش یافته است به‌طوری‌که گاهی کرایه‌ها دو برابر می‌شود و این برای من و دیگر بیماران بسیار سنگین است.

امرایی گفت: از مسئولان می‌خواهیم نرخ‌گذاری کرایه‌ها را بر اساس مسافت و طبق قوانین حمل‌ و نقل عمومی انجام دهند تا مردم مجبور نباشند هزینه‌های اضافی و غیرمنصفانه بپردازند. این موضوع به‌ویژه برای کسانی که از شرایط مالی خوبی برخوردار نیستند و نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارند، بسیار حائز اهمیت است.

نبود وسیله حمل و نقل عمومی در رومشکان 

 زینب طرهانی یکی از ساکنان روستای رشنو است که برای انجام امور شغلی خود روزانه باید به شهر چغابل مرکز شهرستان مراجعه کند. وی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک» اظهار داشت: متأسفانه در شهرستان هیچ‌گونه وسیله حمل‌ و نقل عمومی وجود ندارد و تمام رفت‌ و آمدها باید با خودروهای مسافربر شخصی انجام شود که این موضوع باعث افزایش شدید هزینه‌های رفت‌ و آمد برای مردم شده است.

طرهانی افزود: من هر روز برای رفت‌ و آمد به محل کارم در چغابل، باید چهار بار مسیر را طی کنم و برای هر مسیر ۱۰ هزار تومان بپردازم که در مجموع روزانه ۴۰ هزار تومان فقط برای کرایه‌ هزینه می‌کنم. گاهی هم برخلاف این روال، مجبور می‌شوم برای انجام کاری، سریع به منزل مراجعه کنم و مجدد به محل کار برگردم که این هم باعث افزایش هزینه می‌شود. با توجه به اینکه در طول یک ماه، حدود ۲۵ روز کاری دارم، لذا هزینه‌ام برای رفت‌ و آمد به بیش یک میلیون تومان می‌رسد.

این شهروند رومشکانی ضمن گلایه‌مندی از افزایش خودسرانه کرایه‌ها توسط مسافربرهای شخصی، بیان کرد: این هزینه برای ما که اغلب در مناطق کم‌درآمد زندگی می‌کنیم، بسیار سنگین است.

افزایش خودسرانه کرایه حمل و نقل توسط رانندگان

وی گفت: متأسفانه چون هیچ‌گونه نظارت و کنترلی بر روی نرخ‌گذاری کرایه‌ها وجود ندارد، رانندگان قیمت‌ها را به‌طور دل‌خواه تعیین می‌کنند و این فشار مالی زیادی را بر دوش ما می‌گذارد.

طرهانی گفت: از مسئولان انتظار داریم با توجه به وضعیت نامناسب حمل‌ و نقل عمومی، اقدامات لازم را انجام دهند تا نرخ‌ها بر اساس مسافت و طبق قوانین حمل‌ و نقل عمومی تعیین شود چون این اقدام نه تنها از فشار مالی بر دوش مردم می‌کاهد بلکه به افزایش رضایت‌مندی عمومی و همچنین کاهش مشکلات ترافیکی کمک خواهد کرد.

حمیدرضا امرایی شهردار چغابل در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک» اظهار داشت: شهرستان رومشکان فاقد تاکسیرانی و وسایل حمل‌ و نقل عمومی است و به تبع آن، شهر چغابل به عنوان مرکز شهرستان نیز هیچ‌گونه وسیله حمل‌ و نقل عمومی ندارد، به‌طوری‌که رفت‌ و آمدهای درون‌شهری و برون‌شهری تنها توسط مسافربرهای شخصی انجام می‌شود.

وی افزود: با وجود آگهی‌های منتشرشده در سال‌های گذشته، هیچ متقاضی‌ برای دریافت تسهیلات تاکسی خطی اعلام آمادگی نکرده است. در صورت اعلام آمادگی از طرف افرادی به عنوان متقاضی، شهرداری نیز مراتب را پیگیری کرده و متقاضیان را به سازمان تاکسیرانی معرفی خواهند کرد.

شهردار چغابل بیان کرد: خودروهای مسافربر شخصی هیچ‌گونه یارانه یا سهمیه سوختی را در جهت مسافربری از دولت دریافت نمی‌کنند، از این رو ساماندهی آن‌ها دشوار است و ابزار مؤثری برای جلوگیری از تخلفات، به‌ویژه در زمینه افزایش خودسرانه کرایه‌ها وجود ندارد.

امرایی ادامه داد: البته هرگونه شکایت و اعتراضی که از سوی مردم همراه با مدارک مستند به شهرداری‌ها یا بخشداری‌ها ارائه شود، به‌طور جد از طریق مجاری قانونی تا حصول نتیجه پیگیری خواهد شد.

وی تصریح کرد: به‌زودی نرخ جدید کرایه‌ها در جلسه‌ای با حضور مسئولان مربوطه تعیین و پس از تصویب، بنر نرخ‌گذاری در سطح شهر چغابل و نقاطی دیگر از شهرستان نصب شده و در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت.

 انتهای خبر/