فرازی از وصیتنامه شهید «حبیبالله باقری»؛
بهترین آزمایش خداوند جنگ و جهاد است
شهید «حبیبالله باقری» در وصیتنامه خود نوشته است: ای انسان تا به دام گرفتار نشدهای توشهای بردار که بهترین موقع برای توشه برداشتن توست که ائمه میفرمایند: بهترین آزمایش خداوند از انسانها جنگ و جهاد است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سفیرافلاک، شهید «حبیبالله باقری» هفتم مرداد ۱۳۴۹، در روستای خمهسفلا از توابع شهرستان اليگودرز ديده به جهان گشود. دانشآموز دوم متوسطه بود. از سوی بسيج به جبهه رفت. هفتم ارديبهشت ۱۳۶۶، با سمت نيروی پدافند در بانه توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به سينه و گردن، شهيد شد. او را در روستای خمهسفلا تابعه شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.
وصیتنامه شهید:
با سلام و درود بر سالار و سرور شهیدان حسین بن علی و سلام بر فرزند بزرگ امام زمان و نائب برحقش رهبرکبیر انقلاب اسلامی، خمینی بتشکن. اینجانب حبیبالله باقری همچون فرد مسلمان دیگری چند کلمهای را به عنوان وصیتنامه خدمت امت مسلمین عرض میکنم.
هر انسانی در دنیا آرزوهایی دارد، اما وقتی انسان حساب میکند مرگ در مقابل آرزوهایش تجلی میکند و اما مرگ یک فریضه الهی است که به دنبال هر انسانی از پیر و جوان میرود به تعبیری که مرگ همچون مرکبی است که انسان را از این جهان به جهان دیگر رهسپار میکند، بهطوریکه این جهان به منزله امتحان است و آن جهان به منزله نتیجه و آنجاست که انسان نتیجه اعمال خود را میبیند.
اما شما ای انسانهای خفته ای انسانهایی که فریب دنیا را خوردهاید، روزی مرگ به سراغ شما میآید و طومار زندگی به ظاهر مجلل و آرامشبخش درهم خواهد پیچید و شما در آن جهان است که متوجه اعمال خودتان میشوید و میگوئید ای کاش اعمال مرا به من نمیدادید و مرا از آن آزاد میگذاشتید و در جواب گفته میشود او را به آتش بیفکندش پس ای انسان لحظهای به خود بیا و تا به دام گرفتار نشدهای توشهای بردار که بهترین موقع برای توشه برداشتن توست که ائمه میفرمایند: بهترین آزمایش خداوند از انسانها جنگ و جهاد است.
امروز فرصتی است استثنایی و این مقطع زمانی در طول تاریخ کمنظیر بوده است، برخیز و به دنبال مرگ باسعادت برو که قرآن آن را به تعبیر زنده بودن بیان کرده و میفرماید: «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتابل احیاء عند ربهم یرزقون.»
هرگز مپندارید کسانی که در راه خدا کشته میشوند بلکه زندهاند و نزد خداوند میروند و در مقام شهادت همین بس که حضرت علی (ع) میفرماید اگر در قیامت پیامبر سوار بر مرکب باشد و به شهیدی برسد باید به احترام آن شهید از مرکب پیاده شود.
و چند کلامی با خانوادهام سخن دارم. اولاً از تمام ایشان حلالیت میطلبم اگر سعادت شهادت نصیب من شد ناراحت نباشید و به اهل بیت امام حسین اقتدا کنید و به یاد آن بزرگان باشید.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!