به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سفیرافلاک، سال ۱۳۴۳ كوهدشت در لاک خودش، رفته بود. مردم، زندگی عادی خود را می‌‎كردند. تيک و تاک ثانيه‌ها و چرخش عقربه‌ها، همه و همه گذر زمان را نشان می‌داد. آسمان، مات‌ و مبهوت مانده بود، كجای خاک را گريه كند تا اينكه در يكی از خانه‌های ساده و صميمی، درست جايی‌ كه هر روز صدای تكبير و اذان و اقامه به گوش می‌آمد، اهالی‎اش قرآن می‌خواندند و با دعا و صلوات، انس عجيبی داشتند، نوزادی به دنيا آمد که او را «محمدعلیم» نام نهادند.  

محیط معنوی خانواده و فضای نورانی آن، از همان كودكی، گوشت و خونش را با عشق به اسلام و ائمه‌ اطهار(ع) درآميخت تا معنویت در روح او مؤکد شود. روز به روز قد می‌كشيد، بزرگ می‌‎شد، آيه‌های قرآن را حفظ می‌كرد و نماز می‌خواند. الفبای آزادگی را از كنار گهواره و دامان پُرمهر مادرش، آموخته بود كه دست در دست پدر، راهی دبستان شد و پشت ميزهای درس نشست و زندگی را بارها و بارها بخش كرد.

محیط دینی و سرشار از معنویت خانواده سبب شد که در همان ایام کودکی در روح او عشق به خدا و دینداری دمیده شود. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را که همزمان با شکوفایی انقلاب اسلامی بود با موفقیت پشت سر گذاشت. محمدعلیم چهره‌ای زیبا و لبخندی مملو از مهربانی داشت. همه دوستانش از او بزرگ‌تر بودند و کمتر با هم‌سن و سالان خود مراوده داشت؛ آن‌قدر زیبا صحبت می‌کرد که در جمع دوستان جایگاه رفیع و ارزشمندی داشت.

وی به احکام و مسائل شرعی کاملاً آگاه و در انجام فرایض دینی بسیار مقید بود. دوره متوسطه را که مصادف با شروع جنگ تحمیلی بود در دبیرستان شریعتی آغاز کرد ولی تکلیف باعث شد در ۱۵ سالگی به جبهه برود. این شهید کوهدشتی در اولین حضورش در جبهه از ناحیه کمر به‌ شدت مجروح شد و به اجبار به خانه برگشت و دوره متوسطه را به پایان رساند. درکنکور سراسری شرکت کرد و در رشته پزشکی دانشگاه شیراز مشغول تحصیل شد ولی بخشی از تحصیلاتش را در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران مهمان شد و بار دیگر با همان جراحتی که داشت از طریق بسیج دانشجویی راهی منطقه شد و در فتح فاو و عملیات‌های دیگری شرکت کرد.

او که به «شکارچی تانک» معروف بود در سال ۶۵ در عملیات کربلای پنج در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش دعوت حق را لبیک گفت و به فیض شهادت نائل آمد. این شهید بزرگوار در فرازی از وصیت‌نامه خود آورده است: «وصیت‌های معنوی من، همان وصیت‌هایی است که هزاران تن بهتر از من کرده‌اند، پس اگر دلی بوده که پذیرا باشد، به همان‌ها عمل کند.»

انتهای خبر/