حالت تاریک
  • شنبه, 1403/05/06 شمسی | 2024/07/27 میلادی
فرازی از وصیت‌نامه شهید «محسن صادقی»؛

دنیا برای مومن زندان است

دنیا برای مومن زندان است

شهید «محسن صادقی» در وصیت‌نامه خود نوشته است: دنیا محل گذر است، بگذرید و به معبود خود بپیوندید.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک»، شهید محسن صادقی دوازدهم فروردین ۱۳۴۳، در شهرستان الیگودرز به دنیا آمد. پدرش محمدمهدی، کارمند دفتر ثبت اسناد بود و مادرش فروغ نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سی‌ام اردیبهشت ۱۳۶۵، در حاج عمران عراق به شهادت رسید. پیکر وی مدت‌ها در منطقه برجا ماند و هجدهم خرداد ۱۳۶۶، پس از تفحص در گلزار مرکزی زادگاهش به خاک سپرده شد.

 

این شهید والامقام در وصیت‌نامه خود نوشته است:

بسم الله الرحمن الرحیم

بالاترین خوبی‌ها کشته شدن در راه خداست. (رسول اکرم ، صلی الله علیه وآله)

اکنون که این جمله را می‌نویسم برای آخرین وداع و آخرین وصیت است.

عزیزان: دنیا دنیای نامردی است دنیا محل گذر است، بگذرید و به معبود خود بپیوندید. معبود اصلی اگر داشته باشیم خواهیم فهمید که دنیا برای مومن زندان است.

برادران: زمان زمان امتحان و سرنوشت‌ساز است هر کس از دنیا گذشت، هر کس از هواها گذشت، هر کس از خوشی گذشت، هر کس از لذت گذشت لذت‌های زودگذر، هواهای نفسانی زودگذر، بالاخره هر کس که گذشت برده است، آخرت را خریده است. بعضی از برادران وقتی صحبت از جبهه می‌کردیم دم از گرفتاری و صحبت از اجازه از پدر و مادر را مطرح می کردند.

عزیزان نکند که مصداق یاران امام علی(علیه السلام) باشیم که وقتی به بعضی از یاران در تابستان دستور عملیات را صادر می‌کرد، می‌گفتند گرم است، بگذار کمی خنک شود و وقتی زمستان می‌شد ایراد سرما را می‌گرفتند تا جایی که حضرت آرزوی ندیدن آن‌ها را می‌کرد.

برادران مواظب باشید اینگونه اعمال مخصوصاً جهاد ظرافتی خاص دارد، نکند خدای ناخواسته برای یک عمل مستحبّی عمل حرامی را انجام دهیم. بگذار از اهمیت جنگ بگویم بهشت را به بها می‌دهند، نه شعار. عزیزان بهشت زیر سایه شمشیرها است، الان بهشت زیرسایه ترکش‌های خمپاره‌ها و گلوله‌های سربی است. توصیه می‌کنم همواره شما را به تقوا، به پرهیزکاری.

برادران تقوا را پیشه خود نمائید که تنها و تنها در نزد خدا تقوا می‌تواند کمک کند در آن دنیا سؤال نمی‌کنند ماشینتان مدلش خارجی بود یا ایرانی، می‌گویند عملتان چه بود. چقدر کار خیر انجام داده‌اید، برای انقلاب چه کرده‌اید، برای اسلام چند نفر از برادرانت یا از فرزندانت یا … را فدا نموده‌اید.

صحبت از فدا شدن، مگر قرار نیست مگر معتقد به این نیستیم که انسان پس از مدتی عمر باید رخت سفر بر بندد و دنیا را وداع نماید. اگر قرار است آخر در رختخواب بمیریم، مرگی که حضرت امیر آن را مرگ ویژه پیرزنان نامگذاری نموده پس چه بهتر که مرگ شهادت را انتخاب کنیم. ای خدا، و ای کریم، خودت شاهد باش که ما وظیفه خود را انجام دادیم.

انتهای خبر/

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از