به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سفیرافلاک، شهید محمد دادخواه، يكم فروردين ۱۳۴۱، در شهرستان بروجرد به دنيا آمد. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. سی‌ام تير ۱۳۶۲، در بوكان توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش واقع است.

وصیت‌نامه شهید:

با نام آنكس كه كارها با نام او شروع و با ياد او ختم می‌شود. سپاس خدايی را كه هنگامی آسمان‌ها و زمين را گسترد هيچكس را به گواهی نطلبيد و آنگاه كه جانداران را آفريد هيچكس را به ياری نگرفت. ای پروردگار من، از شر وسوسه‌های شيطانی و نفس عماره به درگاه تو پناه می‌برم.

بار الها مرا از لشگريان خودت قرار ده كه لشگريان تو چيره‌اند و مرا ز حزب خود به حساب آور كه حزب تو رستگار است و مرا از دوستان خويش معين فرمای كه دوستان تو را نه بيمی است و نه اندوهی. بار الها دين مرا اصلاح كن كه دين نگهدار كار من است و آخرت مرا اصلاح كن كه آن سرای قرارگاه من است و از همسايگی فرومايگان قرار نده. زندگی را برای من افزايش در امر خير قرار ده و وفات و شهادت مرا آسودگی از هر شری قرار ده. بار الها بر محمد (ص) خاتم پيامبران و كامل‌كننده وعده فرستادگان و بر خاندان طيب و طاهر او درود باد و بر ياران برگزيده‌اش. ای پروردگار، ما به تو توكل داريم و به تو روی آورده‌ايم و بازگشت به سوی توست.

با درود و سلام بی‌كران به پیامبر پاک اسلام و نايب برحقش امام خمينی و سلام بر تمام شهدا از صدر اسلام تاكنون و مجروحان از جان گذشته و سلام بر خانواده عزيزم. ای پدر و مادر عزيزم اميدوارم كه با شهادت خود شما را در برابر حضرت زهرا روسفيد كرده باشم و پسر شايسته و ارزنده‌ای برای شما بوده باشم.

ای پدر و مادر از تمام زحماتی كه برای من تاكنون كشيده‌ايد ممنون هستم و اميدوارم كه خداوند اجر تمام زحمات و رنج‌های شما را در آخرت بدهد و ای مادر چه شب‌هايی كه برای بزرگ كردن من بيداری می‌كشيدی و رنج و زحمت را تحمل كرده‌ای تا بتوانی فرزندی شايسته و مومن و با ايمان تحويل اسلام و امام زمان و نايب برحقش داده باشی و سلام بر خواهران رهرو زينب. اميدوارم كه همچنان پيرور زينب باشيد و در راه اسلام و رهبر قدم برداريد و نگذاريد كه رهبر تنها بماند.

ای خانواده عزيز می‌خواستم چند نكته را به شما يادآور باشم. يكی اينكه رهبر را تنها نگذاريد و از رهنمودها و فرمايشات وی پيروی كنيد چه در اعمالتان و چه در گفتارتان و ثانيا حمايت از روحانيت مبارز و متعهد و مسئولان خدمتگزار اسلام و آن‌ها را با هر وسيله‌ای كه می‌توانيد پشتيبانی كنيد و ثالثا از شهادت من البته اگر سعادت داشتم هيچگونه ناراحتی نداشته باشيد چون شهيدان پيرو سالار شهيدان يعنی حسين مظلوم (ع) هستند.

در آخر اميدوارم كه مرا حلال كنيد اگر عمل زشت و نادرستی از من سر زده باشد مرا ببخشيد. خب ديگر وقت خداحافظی و وداع رسيده. نمی‌دانم چرا انسان در موقع خداحافظی حرفی برای زدن ندارد و تمام مطالب و حرف‌ها از يادش می‌رود و تنها حرفی كه به‌خاطر می‌ماند دعا برای امام است. دعا كنيم كه خدا طول عمر زيادی به امام امت دهد.

خدا يا خدا يا تا انقلاب مهدی خمينی را نگهدار

انتهای خبر/