به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سفیرافلاک، شهید «پرویز چنگایی‌نژاد» اول فروردین ۱۳۳۸ در خرم‌آباد متولد شد و نهم فروردین ۱۳۶۳ در آبادان به شهادت رسید.

این شهید والامقام در وصیت‌نامه خود آورده است: 

بسمه تعالی

پدر و مادرم مرا ببخشید که چند جمله به عنوان وصیت یا سفارش برای شما رقم می‌زنم زیرا که خود در متن اجتماع بوده و می‌بینم که مبارزه‌ای خونین که دنباله‌رو مبارزات صدر اسلام یعنی یک طرف حق و یکی باطل، یکی نور و یکی ظلمت و فرشته سیرتان در مقابل دیو صفتان قرار گرفته و این نبرد همچنان استمرار و ادامه می‌یابد و این ما هستیم که باید در این امتحان، آزمون داده و راه خود را انتخاب کنیم و من براساس و مبنای این سخن گهربار بزرگ مرد عالم بشریت یعنی علی (ع) که می‌فرماید:

(کالموت فی حیاتکم مقهورین و الحیوه فی موتکم قاهرین)

 یعنی مرگ در آنگونه زندگی‌ است که شما مغلوب باشید و زندگی در آن مرگی است که غایب باشید.

راه خود را تشخیص و آن را نصب‌العین خود قرار داده و با انتخاب این خط و راه و پیمودن آن در صف پیکارگران راه حق، قدم برداشته و تا قطره‌ای خون در بدن دارم با ملحدان و بعثیان کافر و جنایتکاران شرق و غرب مبارزه بی‌امان خود را ادامه می‌دهم. زیرا خداوند می‌فرماید کسانی را که در صفوف متحد و فشرده در راهش پیکار می‌کند دوست دارد و بعد از شهادت برای آنها روزی قرار داده است و جزء زندگانی محسوب می‌شوند.

ولاتحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون

این راه من بود و من به شتاب می‌روم.

پدرم افتخار بر تو که کارگری و زحمت‌کشی و چنین زندگی را تقدیم اسلام عزیز و انقلاب و امام نمودی.

مادرم از تو می‌خواهم بعد از شهادت من مانند کوه مقاوم و در مقابل روبه صفتان و دیو سیرتان و منافقین، مویه و زاری نکنی و موی پریشان ننمائی زیرا فرزند تو در راه اعتلای اسلام عزیز، افتخار و سربلندی برای کشور شهید شد و این فرصتی است بس گرانبها که نصیب هر کس نمی‌شود.

همسرم از تو می‌خواهم با بردباری و صبر و شکیبایی بر مصائب با تدبیر غلبه‌یابی و فرزندان خردسالم را با الفبای انقلاب آشناسازی و درس رشادت و سربازی در راه اسلام عزیز را به آنها بیاموزی و آنان را مسلمان و پیرو قرآن بارآوری و از همه شما می‌خواهم امام را دعا کنید و او را تنها نگذارید گوش به فرمان او بوده وحدت کلمه را حفظ کنید.

روحانیت را فراموش نکنید و به همسایه‌ها محبت و نیکی نمائید. شهدا و هدف آنها را همواره از یاد مبرید. گوش به یاوه گویی‌های منافقان و بیگانگان ندهید سربازان اسلام را تشویق و معلولین را دلداری دهید. همواره به یاد خدا باشید و در پایان از شما می‌خواهم از جای من از همه اهل فامیل و آشنایان حلالیت بطلبید. خداحافظی می‌نمایم ضمناً از مال دنیا چیزی به کسی بدهکار یا کسی به من حقیر بدهکار نمی‌باشد.

السلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته

انتهای خبر/