اجماع با استاندار جدید مازندران اتفاق میافتد؟
تأخیر در انتصابات، خسارتی جبرانناپذیر
طبیعی است که همهچیز از نوع وطنیاش خوبش است و در انتصاب مسئولان بهویژه استانداران و مسئولان محلی، گزینه بومی بودن دارای محاسنی است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک» به نقل از پایگاه خبری تحلیلی بلاغ؛ در دولت اصلاحات وزیر صنایع و معادن وقت که مرحوم شده و خدای بیامرزدش، در مصاحبهای گفته بود: «همانطور که صنایع و دستگاهها را از خارج وارد میکنیم تا در تولید، مشکلات مردم و مصرفکنندگان برطرف شود؛ برای بهرهوری هرچه بیشتر نیز باید از خارج مدیر تولید وارد کشور کنیم تا صنایع را مدیریت کنند.»
مازندران و فرزندان متخصص بیکار
این اظهارات در شرایطی مطرح میشد که فقط در مازندران در همان زمانبر اساس آمار رسمی اعلامشده، بیش از ۲۰ هزار مهندس فارغالتحصیل بیکار در این استان، متقاضی اشتغال بوده و منتظر فرصت شغلی در واحدهای صنعتی و تولیدی نیمه تعطیل و یا تعطیلشده بودند. همزمان با این بیمهری، کشور شاهد اظهارات مکرر مقام معظم رهبری در ضرورت حیاتی توجه به نیروهای متدین و متخصص داخلی و میدان دادن به جوانان و سازماندهی نیروهای متقاضی اشتغال و حمایت کامل و جامع از آنان بود.
بدینجهت در راستای تعمیق و گسترش روحیه خودباوری و خوداتکائی و حمایت از منابع انسانی کشور، دلسوزان جامعه در راستای رفع دغدغه مقام معظم رهبری، شعار: فقط کالای ساخت ایران؛ را در دستور کار خود قرار دادند که شکلگیری شرکتهای دانشبنیان از دستاوردهای این اهتمام بود که پایه اصلی توجه به توانمندیهای داخلی، پرورش و تربیت کادرهای موردنیاز کشور و استفاده از ظرفیتهای مدیریتی مجهز به تخصص و تقوا بودند.
چالش انتصابات در مازندران
همانگونه که گرایش به وطن و آنچه به آب و سرزمین و فرهنگ و تمدن مربوط میشود برای ملت بسیار ارجمند و محبوب است، استفاده از نیروهای بومی هر استان برای مسئولیتهای همان استان، دارای امتیازات فراتر از مضرات آن است.
فضای عمومی استانهای کشور، استفاده از قاعده فوق یعنی بهکارگیری نیروهای واجدالشرایط بومی در استان خود است، بدینجهت، استانها در این زمینه واکنشهای متفاوتی از خود نشان میدهند که معمولاً نیز موردتوجه و رعایت مقامات کشوری قرار میگیرد، اما انتصاب اخیر استاندار مازندران از رخدادهای پرحاشیه و پرسش است که باید بهدوراز جاروجنجال و هوچیگری مورد مداقه مسئولان مرتبط قرار گیرد؛ هرچند به این نکته در مازندران هم باید توجه داشت که گزینههای بومی غالباً مورد تخریب و چنددستگی قدرتهایی از درون استان قرار میگیرند و کمتر موقعی رخ میدهد که بر سر یک فرد مثلاً بهعنوان استاندار اجماع درون استانی اتفاق بیفتد.
این نقیصه را بهعنوان واقعیتی تلخ باید پذیرفت که مقامات وزارت کشور و ذیربطان انتخاب استاندار در کشور همواره در مازندران بیش از بسیاری استانها دچار دردسر و چانهزنی و مواجهه با انواع گزارشها و جبههگیریها روی گزینه درون استانی میشوند و در مآل پس از کلی آسیبهای روانی و وقتکشیها، ناچار میشوند از گزینههای خارج استانی انتخاب کنند و سعی نمایند تا یک روز قبل از معارفه، هیچ خبری به بیرون درز و نشر پیدا نکند تا علیه آن گزینه انتخابشده، جوسازی و تخریب و اردوکشی نشود؛ بدینجهت است که همواره استانداران مازندران تا آخرین دقایق معارفه مورد رونمایی قرار نمیگیرند و روز معارفه، بسیاری انگشتبهدهان و متحیر میشوند، آن چنانکه این دوره نیز چنین شد و بهیکباره نامی در هیئت دولت مطرح شد (آقای دکتر نوری) که کمتر کسی فکرش را میکرد.
گرفتاری مشترک فرمانداران با استاندار مازندران
وضعیت انتخاب فرمانداران در مازندران نیز مشابه انتخاب استاندار این است. همان سناریویی که در انتخاب استاندار در کمال اختفاء انجام پذیرفت، در انتخاب فرمانداران نیز در مازندران اجراء میشود. در اغلب موارد، فرمانداران از فرآیندی که دربردارنده اجماع نیروهای دلسوز و ذیصلاح شهرستان باشد، برخوردار نبوده و نیستند.
شاید پرهیز تصمیمگیرندگان انتخاب فرمانداران در استانداری مازندران از مناقشات بیحاصل، عامل اصلی چنین اختفاء از سوی آنان باشد و آن تصمیمگیرندگان نمیخواهند دیگران را در حق مسلم خود شریک کنند که درواقع، خود باید پاسخگوی عملکرد منتخبان خود باشند و اگر دیگران در این انتخاب نقش قطعی داشته باشند، آنگاه مقامات رسمی از پذیرش پیامدهای عملکرد فرمانداران انتصابی خودداری خواهند کرد. در این صورت، خشت روی خشت بند نمیآید همچنان که مقام معظم رهبری حداقل سه بار در دوره این دولت، نمایندگان را از دخالت در انتصابات منع فرموده بودند.
تأخیر در انتصابات، خسارتی جبرانناپذیر
از زوائد کشمکشهای مجادلهانگیز انتصابات در مازندران، به تأخیر افتادن این انتصابات و باقی ماندن مدیران و مسئولان غیر متعهد و غیرانقلابی است که دودش به چشم مردم میرود و آنها را از دولت دور میکند.
در دولت احمدینژاد، مازندران از آخرین استانهایی بود که استاندارش انتخاب شد و بهتبع آن، فرمانداران مازندران نیز از این تأخیر بهشدت تأثیر پذیرفتند. در این دوره نیز همین اتفاق در مازندران رخ داد و فرمانداران و مدیران کل و روسای ادارات شهرستانها فوقالعاده دیر انتخاب شدند و بخش درخوری از این مسئولان هنوز بعد از گذشت قریب سه سال از آغاز بکار دولت آقای رئیسی همچنان این داستان غمانگیز ادامه دارد.
انتهای خبر/
منبع: دانا