به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سفیرافلاک، سال ۱۳۵۷ هرچه به زمستان نزديک می‌شد، موج انقلابی‌گری مردم ايران گسترده‌تر می‌شد و شور و حال بيشتری می‌گرفت. حالا ديگر همه اقشار جامعه در كنار هم برای پيروزی انقلاب اسلامی در خيابان‌ها شعار می‌دادند و مبارزه می‌كردند.

موج اعتراض‌ها عليه حكومت پهلوی از تهران، قم و تبريز به ديگر شهرها هم رسيد و افراد بيشتری را برای مبارزه بسيج كرد. خرم‌آباد هم يكی از شهرهايی بود كه هنوز تظاهرات مردمی اين شهر همه‌گير نشده بود و اعتراض‌ها به صورت محدود و پراكنده وجود داشت اما اتفاقی در مرداد ۵۷ افتاد كه مردم شهر را به خروش آورد. شهر خرم‌آباد در ۲۳ مرداد اولين شهيدش كه جوانی ۱۷ ساله بود را در راه انقلاب داد تا پس از آن مردم با اتحاد و جديت بيشتری مبارزه را ادامه دهند. مبارزه‌ای كه انقلاب اسلامی را به بار آورد و نگذاشت خون شهيد حميد قربانی‏‌نسب بی‌اثر شود.

اولين تظاهرات انقلابی مردم در خرم‌آباد در اواخر مرداد ۱۳۵۷ اتفاق افتاد. آخرين روزهای مرداد با ايام ماه مبارک رمضان مصادف شده بود و همين فضايی را برای بيان مخالفت‌ها مهيا كرده بود. در يكی از شب‌ها مأموران ساواک به مسجد علوی خرم‌آباد ريختند و سيدفخرالدين رحيمی و تعدادی از روحانيون را دستگير كردند. حميد قربانی‏‌نسب هم يكی از حاضران در مسجد بود و از نزديک شاهد درگيری و دستگيری ياران خمينی بود. قربانی‌نسب كه می‌خواست در قامت يكی از سربازان خمينی در صف اول مبارزه و نهضت حضور داشته باشد اين بی‌حرمتی مأموران حكومتی را تاب نياورد و همراه افراد ديگری كه در صحنه حضور داشتند شروع به اعتراض كردند.

دستگيری سيد همچون آتشی زير خاكستر، خشم مردم را شعله‌ور كرد و آنها شروع به سر دادن شعار كردند. با دخالت نيروهای شهربانی و تيراندازی و درگيری فضا امنيتی می‌شود. در طول مسير مرتب صدای تيراندازی به گوش می‌رسيد و مأموران با مردم درگير شده بودند. هر لحظه امكان وقوع هر حادثه‌ای می‌رفت. مشخص نبود سرنوشت برای تظاهركنندگان چه چيزی را رقم خواهد زد. حالا دامنه درگيری‌ها از مسجد به خيابان و كوچه پس‌كوچه‌های شهر كشيده شده بود.

تظاهركنندگان هنوز به نبش كوچه‌ای كه منتهی به در پشتی حمام رضايی بود نرسيده بودند كه يكی از خانم‌‏ها كه در طبقه دوم ساختمان داخل كوچه بود از تراس منزلشان ما را صدا زد كه سر خيابان نرويد مأموران گارد تيراندازی كرده و جلوی در حمام رضايی يک نفر را با تير زده‏‌اند. ما باورمان نمي‏شد؛ در تاريكی چيز سياهی مشاهده می‌شد ولی به علت تاريكی كوچه قابل تشخيص نبود. همين طور كه داشتيم با ترس می‌‏آمديم يک دفعه پايمان به چيزی خورد و وقتی كه مردی از همراهان كه از ما بزرگ‏تر بود خم شد و نگاه كرد. گفت: بچه‌ها يكی را با تير زده‏‌اند؛ من كه شوكه شده بودم تا چند دقيقه از ترس متوجه هيچ‌چيز نشدم؛ فقط موقعی به خودم آمدم كه يک نفر از ساختمان مسكونی بالای حمام، سر را از پنجره درآورده و فرياد مي‏زد برگرديد؛ پارچه‏‌ای را پائين انداخت تا روی جسد بگذاريم. ما هم دوباره برگشتيم و از طرف خيابان فردوسی و كوچه‌های منتهی به منزل رفتيم اما هنوز نمي‏دانستيم كه آن جسد مربوط به چه كسی است.

برادر شهید روایت می‌کند: ساعت‎‌‌های دو و سه بامداد بود كه يكی در منزل را زد و گفت در را باز كنيد. مشاهده كردم برادرم رسول كه از شهيد كوچک‌تر است، گفت: حميد در كوچه حكيم آباد ۲۴ متری پشت حمام رضايی داخل كوچه شهيد شده و جنازه او و ديگر شهدا آنجاست و نحوه شهادت او را از رسول پرسيدم كه او گفت اواسط سخنرانی شهيد سيد فخرالدين رحيمی، نيروهای گارد شاه جهت برهم زدن سخنرانی وارد مسجد شده، اقدام به ضرب و جرح افراد حاضر در مجلس كردند.

با اين اتفاق شهيد حميد قربانی‌نسب به عنوان اولين شهيد انقلاب خرم‌آباد و استان لرستان لقب گرفت. در حالی كه تنها ۱۷ بهار از عمر اين شهيد بزرگوار می‌گذشت، او با فدا كردن جانش در راه حفظ اسلام و انقلاب به عنوان يكی از مبارزان انقلاب اسلامی ايران در طول تاريخ ماندگار شد.

انتهای خبر/