فرازی از وصیتنامه شهید «ابراهیم جابری»؛
چه بهتر که در راه خدا شهید بشوم
شهید «ابراهیم جابری» در وصیتنامه خود نوشته است: انسان به این دنیا نیامده که همیشه بماند و چه بهتر که ما در راه خدا شهید شویم.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سفیرافلاک»، شهید ابراهیم جابری یکم خرداد ۱۳۴۰، در روستای زرینچغا شهر خرمآباد به دنیا آمد. پدرش اسماعیل و مادرش نوربانو نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. شانزدهم دی ۱۳۶۶، با سمت فرمانده دسته در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به دست، شهید شد. مزار او در شهرستان خرمآباد واقع است.
این شهید گرانقدر در وصیتنامه خود نوشته است:
بسم الله الرحمن الرحیم
شما ای پدر عزیزم مرا ببخش که برای بزرگ شدن ما خیلی زحمت کشیدید و اما ما چیزی برای شما نکردیم. چون گریه شما موجب شادی دشمن بعثی میباشد و امیدوارم که برای من ناراحت نباشید.
و شما ای مادر گرامیام ما را واقعا ببخشید که هر چه کنیم و باز زنده شویم زحمتهای شما را جبران نخواهیم کرد مرا حلال کنید و اگر ما شهید شدیم برای ما ناراحت نباش و گریه نکن انسان یک روز به دنیا میآید و یک روز هم از دنیا میرود.
انسان به این دنیا نیامده که همیشه بماند و چه بهتر که ما در راه خدا شهید شویم.
و شما ای برادران عزیز نورِ چشم برای شهادت من، نباید ناراحت شوید و باید فوری سلاح من را به دوش بگیرید به جبهه بیائید با این جنایتکاران بجنگید و شر این کافران را کوتاه کنید و اما ما سعادت نداشتیم که در عملیات بدر به شهادت برسیم اما بسیاری از عزیزان به شهادت رسیدند.
اما ما حالا در خط مقدم هستیم منتظر عملیات هستیم قایقها را تحویل گرفتهایم و گوش به زنگ هستیم که کی و چه ساعت دستور حمله بدهند و در حال حاضر در زیر سنگر با چند رزمنده نشستهایم و با هم درباره عملیات صحبت میکنیم و هر شب میرویم و اطلاعات از دشمن میگیریم.
انتهای پیام/